39. Kern – Obywatele!

Obywatele! W pocie i trudzie
piszę te słowa, za zdaniem zdanie:
Są od nas w Polsce mądrzejsi ludzie!
Obywatele! Niedoczekanie!

Taki Jan Brzechwa – jakże mi wstrętny!
Ja tego Brzechwę czuję jak ranę,
bo bardziej, niż ja, inteligentny!
Obywatele! Precz z Brzechwą Janem!

A Parandowski, obywatele,
zna i łacinę, i pewnie włoski!
Nie! Jak na Polskę to już za wiele!
Obywatele! Precz z Parandowskim!

Taki Sierpiński w matematyce
tak ci się grzebie jak Chińczyk w chińskim,
a ja – coś niecoś ledwo podliczę…
Obywatele! Precz z tym Sierpińskim!

Weźmy takiego Tomaszewskiego:
kolorki różne ciapie i kreski,
a ja w tych sprawach całkiem nie tego…
Obywatele! Precz z Tomaszewskim!

Rudzki Kazimierz konferansjerem
— jak to się mówi – jest w każdym razie…
A ja nie jestem! Ja jestem zerem.
Obywatele! Precz z Rudzkim Kaziem!

A taki Dymsza Dodek znów miny
robi wesołe, smutne i słodkie…
Obywatele! My nie umimy!
Obywatele! Precz z Dymszą Dodkiem!

A jak tych zdolnych powypreczamy
i pozostaną najgłupsi sami,
to wtedy gromko se zawołamy:
Obywatele! Precz z nami!!!

***

Uzupełnienie: Dekalog nieudacznika